اولین اکوموزه فضای باز درایران وخاور میانه - بهترین وبلاگ

به گزارش بهترین وبلاگ، موزه میراث روستایی گیلاناحتمالاً برای شما هم بسیار رخ داده که هنگام بازدید از یک اثر تاریخی یا طبیعی، پس از مدتی که حس اولیه از تماشا آن مکان کم رنگ شد، آرام آرام چشم هایتان به جاها و نکاتی حساس گردد که: ای بابا! چرا این جا این طور نگهداری می گردد؟! چرا به آن رسیدگی نمی نمایند...؟! و

اولین اکوموزه فضای باز درایران وخاور میانه

موزه میراث روستایی گیلان

احتمالاً برای شما هم بسیار رخ داده که هنگام بازدید از یک اثر تاریخی یا طبیعی، پس از مدتی که حس اولیه از تماشا آن مکان کم رنگ شد، آرام آرام چشم هایتان به جاها و نکاتی حساس گردد که: ای بابا! چرا این جا این طور نگهداری می گردد؟! چرا به آن رسیدگی نمی نمایند...؟! و این جاست که شروع می کنید به افسوس خوردن یا بحث در خصوص این موضوع با همراهان تان...

اما جایی هست که حتی با توجه به جزئیات نیز حس بدی به شما دست نمی دهد و از این همه هماهنگی و دقت، لذت هم می برید. کجا؟

در چند سال اخیر در استان گیلان، موزه ای به نام موزه میراث روستایی احداث شده که دونکته، آن را نسبت به خاطره ای که از بازدید دیگر مکان های تاریخی و طبیعی داریم، متفاوت می نماید؛یک فرایند پیشرفت این پروژه که قابل قبول است و هر بار حرفی نو برای گفتن دارد؛ دیگر این که بازدید نماینده در جای جای این مکان زیبا، ظرافت هایی را می بیند که شگفت زده می گردد؛ مثل سطل های زباله ای که از ساقه های درختان ساخته شده و کاملاً با فضای اطراف هماهنگ اند.

خلاصه آدم احساس رضایت می نماید؛ چرا که به اجرای جزئیات خوب توجه شده و آن فضای قدیم که انسان همگام با طبیعت به گذران زندگی می پرداخته، به خوبی بازسازی شده است. در تمام طول راه و درحال قدم زدن در فضای موزه، نوای زیبای موسیقی گیلکی به آدم حال و هوای خاصی می دهد و برای تماشا منشأ و بلندگوهای سیاه در لابه لای سبزی درختان، باید کوشش کرد!

تأسیس

فکر ساخت این اکوموزه، گویا پس از زلزله سال 1369 در رودبار شکل گرفته و متولی اصلی این ایده، دکتر طالقانی، با الهام از موزه های مشابه در اورپا (مخصوصاً فرانسه) بوده است. دکتر طالقانی در صدد برآمد تا مکانی را در کشور خودش احداث کند که هر کس با گذراندن ساعاتی در آن با فرهنگ و سنن و شکل خانه ها و نحوه گذران زندگی مردم در نقاط مختلف گیلان آشنا گردد. برای این کار، زمینی به وسعت 260 هکتار در جنگل سراوان اختصاص داده شد که گیلان در آن به 9 بخش تقسیم شد و کار ساخت موزه شروع شد. خانه ها را در محل از صاحبان شان خریداری و پس از واچینی (که یک کار علمی ـ مهندسی است)، خانه ها را بار دیگر در محل این موزه دوباره چینی شدند. بنابراین، اکوموزه گیلان مکانی تازه ساز نیست و تمام خانه ها و سایل موجود در آن، زمانی سرپناه انسان ها و ابزار کار و معیشت بوده است.

سفر به مقصد موزه

برای رفتن به این اکوموزه، باید از اتوبان قزوین به رشت بروید. در 18 کیلومتری رشت، پلی وجود دارد که می توانید به وسیله آن به سمت جاده فومن رفت؛ در همان ابتدای جاده و سمت چپ، موزه میراث روستایی معین است. البته تابلوهای راهنما در جاده اصلی چندان راه نما نیست!

برای برنامه ریزی جهت رفتن به موزه نباید فراموش کنید که این مکان تنها در روزهای آدینه و اعیاد پذیرای میهمانان است؛ آن هم از ساعت 10 الی 18 قیمت بلیط آن هم 300 تومان است. در یک روز تعطیل می توانید گشتی در آن بزنید و از تجمع این همه زیبایی لذت ببرید، از غذاها و فرآورده های محلی گیلان بهره ببرید، صنایع دستی را که همان جا فراوری می شوند، بخرید و به داخل خانه ها نیز بروید. در کنار هر بنا، هدایت محلی با پوشش محلی،آماده پاسخ گویی به سؤالات شماست...

برای پیدا کردن مسیرها، می توانید در هنگام ورود، یکی از نقشه های راهنمای موزه را درخواست کنید. ناهار و چای هم آن جا مهیا است. فقط، زمانی حدود چهار تا پنج ساعت در نظر بگیرید تا بتوانید از تمام زیبایی های آن لذت کافی را ببرید.

شماره تلفن موزه 1-3239490-0131

منبع: نشریه زندگی ایده آل شماره41

/خ

منبع: راسخون