جواد حردانی: ورزشکاران پارالمپیکی خوزستان رها شده اند - بهترین وبلاگ

به گزارش بهترین وبلاگ، دارنده شش مدال پارالمپیک دو و میدانی معلولان می گوید، مسوولان خوزستانی ورزشکاران المپیکی خود را رها نموده اند و به آن ها توجه نمی نمایند.

جواد حردانی در گفت وگو با بهترین وبلاگ، در مورد توجهات به او پس از پارالمپیک ریو، اظهار کرد: توجهات استان به ما خیلی ضعیف بوده است و هر سال که جلوتر می رویم، این توجهات نسبت به سال قبل کمتر هم می گردد.

وی اضافه کرد: پس از این که از پارالمپیک لندن برگشتیم، به استقبال مان آمدند و پس از آن نیز مراسمی جهت قدردانی و تجلیل از ما برگزار کردند ولی متاسفانه پس از پارالمپیک ریو که با دست پر هم برگشتیم، به جز هدیه ای که اداره کل ورزش و جوانان خوزستان به ما داد، دیگر هیچ ارگانی از جمله شهرداری و شورای شهر از ما تجلیل نکرد؛ این در حالی است که استان کرمانشاه با آن درصد بالای بیکاری، به ورزشکاران خود که فقط سهمیه حضور در این مسابقات را گرفتند، 10 عدد سکه پاداش داد و به آن نفراتی که در پارالمپیک به مدال طلا رسیدند، 70 سکه پاداش داد ولی در استان ما دریغ از یک توجه و تجلیل.

این دوومیدانی کار خوزستانی اعلام کرد: خدا را شکر می کنم که توانستم در چهار پارالمپیک، شش مدال کسب کنم و خدا را شکر که خودم دستم به دهانم می رسد. کسانی که اکنون وارد این ورزش می شوند باید از ما انگیزه بگیرند نه این که ببینند به خاطر این که به ما کم توجهی شده است، بی انگیزه شده ایم و بعد آن ها نیز بی انگیزه شوند و دیگر بفرایند.

وی ادامه داد: اکنون بیش از شش ماه است که از پارالمپیک برگشته ایم و جز روز اول که تمام آن هایی که به فرودگاه آمدند را دیدم، دیگر تا به امروز کسی را ندیده ام و دریغ از یک پیامک که بپرسند شما پس از برگشت از ریو اکنون چکار می کنید و آیا اصلا زنده هستید؟ اوضاع و احوالتان چطور است و آیا کسی به شما توجه می نماید؟

حردانی گفت: این مسوولان ورزشکاران را به امان خدا رها نموده اند؛ تمام صحبت های من با مسوولان خوزستانی است وگرنه مسوولان فدراسیون همواره برای ما برنامه ریزی داشته اند. متاسفانه مسوولان خوزستانی به باشگاه ها توجه نمی نمایند و ورزشکار المپیکی را هم رها نموده اند و نمی دانم این استان به چه کسی می خواهد توجه کند و نمی دانم اصلا سیستم آن ها به چه صورتی است! به هر حال امیدوارم با آمدن افشین حیدری تغییراتی در فرایند توجهات انجام گردد.

وی درباره آن چه در سال 95 بر او گذشت هم، عنوان نمود: خدا را شکر می کنم که پس از یک سال و نیم وقفه در فعالیت ورزشی ام به خاطر دیسک کمر، توانستم به مسابقات پارالمپیک ریو برسم و در آن جا در یک ماده غیرتخصصی مدال برنز را کسب کنم. پس از این مدال آوری هم سرپرست و سرمربی تیم ملی تعجب کردند که من با هشت ماه تمرین توانستم در پرتاب نیزه پیروز ظاهر شوم. من خودم خیلی راضی هستم و اگر با همین رکورد، پنجم یا ششم هم می شدم اصلا ناراحت نمی شدم، چرا که تلاشم را کردم و انتظار بیشتری از خودم نداشتم.

این دوومیدانی کار در مورد اهدافش برای سال 96 نیز گفت: مسابقات جهانی انگلستان را در پیش دارم و برای این رقابت ها آماده می شوم تا بتوانم به خوبی بدرخشم و یک شروع خوب برای حضورم در مسابقات آسیایی سال آینده اندونزی باشد.

وی در خاتمه در مورد این که تا چه زمانی قصد دارید این رشته را دنبال کنید؟ عنوان نمود: در پارالمپیک توکیو نیز به فکر کسب مدال طلا هستم و پس از آن هم دیگر می خواهم خداحافظی کنم.