حاشیه دربی 88، شعار طرفداران پرسپولیس علیه رحمتی و پرتاب اشیا به سمت خلیل زاده، اعتراض تماشاگران به عملکرد سرخابی ها - بهترین وبلاگ

به گزارش بهترین وبلاگ، طرفداران تیم فوتبال پرسپولیس در نیمه دوم دربی 88 علیه دروازه بان استقلال شعار دادند و استقلالی ها هم مدافع سرخپوشان را با پرتاب اشیایی بی نصیب نگذاشتند.

به گزارش خبرنگار ورزشی بهترین وبلاگ، تیم های فوتبال استقلال و پرسپولیس در هشتادوهشتمین دربی پایتخت از ساعت 18:30 امروز (پنجشنبه) به مصاف هم رفتند که حواشی نیمه دوم این بازی به توضیح زیر است:

شایان مصلح که اواخر نیمه اول وارد زمین گردیده بود با سوت خاتمه این نیمه در زمین ماند تا خودش را گرم کند. همه نیمکت نشینان پرسپولیس بین دو نیمه مشغول گرم کردن بودند.

در حالی که همه منتظر شروع بازی بودند استقلالی ها با تأخیر زیاد وارد زمین شدند. چند دقیقه ای هم از زمان بازی گذشته بود که شفر به سمت نیمکت استقلال رفت.

در اوایل نیمه دوم طرفداران پرسپولیس علیه سیدمهدی رحمتی شعار دادند.

چند دقیقه بعد شجاع خلیل زاده و مرتضی تبریزی با هم درگیر شدند که طرفداران استقلال به سمت مدافع پرسپولیس اشیایی پرتاب کردند. علیرضا فغانی هم با توقف بازی توپ را به وسط زمین برد تا جو آرام گردد. در این بین شفر از طرفداران خواست آرامش خود را حفظ نمایند.

وقتی شفر تصمیم به ورود صیادمنش به زمین گرفت، روح الله باقری با ناراحتی زمین را ترک کرد.

در صحنه ای مرتضی تبریزی به خاطر مصدومیتی توپ را به بیرون زد که فرشید اسماعیلی به شدت به او اعتراض کرد.

گوینده استادیوم آزادی تعداد حاضران در این استادیوم را حدود 70 هزار نفر گفت.

در یک صحنه گادوین منشا به سمت دروازه استقلال شوت زد که پس از آن سیدمهدی رحمتی به خاطر عدم جاگیری علی کریمی به او اعتراض کرد.

پس از خاتمه بازی طرفداران دو تیم به نحوه بازی سرخابی ها اعتراض داشتند.

در خاتمه بازی در قسمت طرفداران پرسپولیس یک ترقه پرتاب شد.

برانکو پس از خاتمه بازی به سمت تیم داوری رفت و به آنها خسته نباشید گفت.

بیرانوند پس از سوت خاتمه بازی به سمت شفر رفت و او را درآغوش گرفت و سرمربی استقلال هم برای سنگربان تیم ملی آرزوی موفقیت کرد.

طرفداران پس از تساوی دربی 88 به نتیجه این دیدار اعتراض کردند. آنها معتقد بودند که نتیجه این بازی از قبل مشخص گردیده بود! تماشاگران عنوان می کردند این همه هزینه کردیم برای هیچ، اگر قرار است که تماشاگر نیاید، بگویند.