شروع به کار دیتاسنترهای حاوی DNA تا 10 سال آینده - بهترین وبلاگ

به گزارش بهترین وبلاگ، ذخیره داده ها در DNA مانند داستان های علمی تخیلی به نظر می رسد، اما در آینده نزدیک شاهد تحقق آن خواهیم بود. پروفسور تام دی گرف انتظار دارد که اولین مرکز داده DNA در طی پنج تا ده سال شروع به کار کند. داده ها در ساختار بازها در DNA ذخیره می شوند.

دی گرف می تواند همه آنچه را که در آینده اتفاق می افتد، تصور کند. در یک قسمت از ساختمان، پرونده های نو به وسیله سنتز DNA رمزگذاری می شوند. قسمت دیگر حاوی کپسول ها است که یک بازوی روباتیک یک کپسول را از بین می برد، محتویات آن را می خواند و آن را دوباره در کپسولی قرار می دهد.

ما در خصوص DNA مصنوعی صحبت می کنیم. در آزمایشگاه، بازها به ترتیب خاصی به هم چسبیده اند تا رشته های فراوری شده از DNA به صورت مصنوعی فراوری شوند. پرونده ها و عکس هایی که در حال حاضر در مراکز داده ذخیره می شوند، می توانند در DNA ذخیره شوند. در حال حاضر، این روش فقط برای ذخیره سازی و بایگانی مناسب است. این امر به این علت است که خواندن داده های ذخیره شده بسیار گران است.

ذخیره سازی داده ها در DNA مزایای بسیاری دارد. به عنوان مثال، یک فایل DNA بسیار فشرده تر ذخیره می گردد، و طول عمر داده ها نیز طولانی تر است. اما شاید مهمتر از همه، این فناوری نو، مراکز داده بزرگ و نیازمند انرژی زیاد را منسوخ می نماید. توسعه چنین مراکزی مهم است، زیرا در سال های آینده ما آنقدر داده های مختلف در سراسر دنیا فراوری خواهیم کرد که قادر به ذخیره نیمی از آن نخواهیم بود.

پروفسور تام دی گرف و همکارانش با همکاری شرکت مایکروسافت، روش نوی برای ذخیره داده ها با DNA مصنوعی ایجاد نموده است که نتایج آن در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است. روش PCR که در حال حاضر برای این کار استفاده می گردد بسیار مستعد خطا است. برای حل این مشکل، گروه پروفسور تام دی گرف یک میکروکپسول پروتئینی و یک پلیمر ایجاد نموده است.

وی می گوید: این کپسول ها دارای خواص حرارتی هستند که می توانیم از آن ها به نفع خود استفاده کنیم. بالاتر از 50 درجه سانتیگراد، کپسول ها خود را مهر و موم می نمایند و اجازه می دهند روند PCR به طور جداگانه در هر کپسول انجام گردد. پس فضای زیادی برای خطا نیست.

پروفسور تام دی گرف با این روش که آن را PCR با ترمو می نامد تا به امروز توانسته است 25 پرونده را همزمان و بدون خطای قابل توجهی بخواند. اگر دوباره دما را پایین بیاورید، نسخه ها از کپسول جدا می شوند. با این روش محققان از 35 درصد خطا به زیر یک درصد خطا رسیده اند.